به منظور بازسازی شرایط محیط رسوبی رسوبات ماستریشتین میانی-بالایی (سازند تاربور) در ناحیه مورک (جنوب سمیرم) از مطالعات میکروفاسیس و میکروتافوفاسیس استفاده گردید. سازند تاربور در ناحیه مورک با ضخامت 239 متر از آهک و شیل تشکیل شده است. این سازند بر روی سازند گورپی و زیر رسوبات کنگلومرای پالئوسن قرار دارد. هفت میکروفاسیس براساس توزیع آلوکم های اصلی و ویژگی های رسوبی تشخیص داده شد. علاوه براین رسوبات سازند تاربور در یک پلت فرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال تشکیل شده است. براساس نوع آلوکم های اصلی و ویژگی های تافونومیکی پنج میکروتافوفاسیس در ناحیه مورد مطالعه شناسایی و براساس تفسیر و توزیع عمودی میکروفاسیس ها و میکروتافوفاسیس ها بیشتر رسوبات در ناحیه مورد مطالعه در یک محیط تحت تاثیر امواج طوفانی ته نشین شده اند و به همین دلیل باعث عدم تشکیل تجمعات رودیستی و فراوانی جلبک های سبز دازی کلاداسه آ در ناحیه مورد مطالعه گردیده است. همچنین به علت ورود مواد آواری و افزایش مواد غذایی، قشرسازی بیشتر توسط بریوزئر ها صورت پذیرفته است.

هرزروﯼ ﮔﻞ ﯾﮑﯽ از ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ متداول در ﺣﻴﻦ ﺣﻔﺎرﯼ ﺳﺎزﻧﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی پدیده هرزروی سازند سروک (با سن سنومانین) در میدان آزادگان بعنوان مهمترین سازند مخزنی غنی از هیدروکربور و تهیه مدل آن در محیط نرم افزار GS+ است. این سازند متشکل از توالی ضخیمی از سنگ آهک و میان لایه هایی از سنگ آهک رسی بوده و بر اساس مشخصه های پتروفیزیکی به 7 زون تقسیم شده است. برای این منظور ویژگی¬هایی از قبیل وزن گل حفاری، فشار پمپ، هرزروی و عمق هرزروی 9 حلقه چاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان می دهد با وجود ثابت بودن وزن گل و فشار پمپ ها، وجود شکستگی های فراوان در سنگ مخزن تاثیر گذار بوده و بیشتیرین میزان هرزروی در زون 3 و کمترین میزان هرزروی در زون 7 رخ می دهد. براساس نتایج حاصل از الگوهای داده¬های هرزروی بنظر می¬رسد گسلها، مورفولوژی محیط رسوبی (نظیر کانالهای رسوبی) نقش عمده¬ای در ایجاد شکستگی و یا مناطق مستعد هرزروی داشته باشند. تفاوت در الگوهای مشاهده شده هرزروی بیشتر تائید کننده جابجائی وضعیت کانالی در طول زمان در بخشهای مختلف مخزن است. به طور کلی بیشترین میزان هرزروی در یالهای شمالی و جنوبی، و در قسمت میانی میدان، هرزروی پایین است. حفاری به روش زیر تعادلی در نقاط خاص این میدان برای کاهش آسیب های ناشی از هرزروی بالای گل حفاری پیشنهاد می گردد.

یکی از روش های متداول و نسبتا دقیق تعیین میزان کربن آلی در سنگ ها در پتانسیل یابی منابع نفت و گاز، خانواده روشهای پیرولیز می باشند، که نمونه استاندارد آن روش پیرولیز راک اول است. این روش بر مبنای مطالعه و بررسی مغزه، پتانسیل یابی منابع نفت و گاز را در سنگ ها صورت می دهد. یکی از پارامترهای مهم و ارزشمند تعیین پتانسیل یابی منابع نفت و گاز، تعیین TOC می باشد. هدف و انگیزه از این مطالعه، بررسی و مقایسه روش ΔlogR و روش مبتنی بر کانی شناسی برای محاسبه میزان کل کربن آلی در سنگ منشا می باشد، آن روشی اولویت بالاتر دارد که هم به اندازه کافی به نتایج آزمایش های پیرولیز راک اول نزدیکتر بوده و دارای صحت مورد نظر باشد و هم به طور نسبی هزینه انجام آن بالا نباشد. میادین مورد مطالعه در این پژوهش، دو میدان اهواز و رگ سفید می باشند. این میدان ها از جمله میادین پر پتانسیل جنوب غرب ایران جهت تحقیق و بررسی دقیق تر برای تخمین میزان کربن آلی محسوب می گردند. در این پژوهش مطالعات نرم افزاری از طریق نرم افزار IP انجام شده است که با استفاده از آن داده های پتروفیزیکی هر میدان مورد محاسبات و بررسی قرار گرفته و نهایتا نتایج آن با مقادیر واقعی TOC مورد مقایسه قرار گرفته است. داده های ورودی در روش داده های کانی شناسی شامل لاگ چگالی، لاگ تخلخل نوترونی و لاگ گاما و داده های ورودی در روش ΔlogR شامل لاگ صوتی و مقاومت می باشد. به تفکیک میادین، روش های مناسب تر (بر حسب میزان R2) در میدان های اهواز و رگ سفید به ترتیب روش داده های کانی شناسی و روش ΔlogR می باشد. همچنین در برآیند کار با توجه به پارامترهای هزینه، دقت و صحت، بهترین روش مورد بحث در این پژوهش روش داده های کانی شناسی با میزان R2 در میادین اهواز و رگ سفید به ترتیب برابر با 0.94 و 0.61 می باشد. بعد از این، روش ΔlogR در اولویت دوم قرار می گیرد.

در این مطالعه سازند آبدراز در برش قلعه زو واقع در باختر حوضه رسوبی کپه داغ مورد مطالعه قرار گرفت. این سازند در برش مورد مطالعه از سنگ آهک‌های توده‌ای و مارن به همراه سنگ آهک گل سفیدی تشکیل شده است. در این برش مرز زیرین سازند آبدراز با سازند آیتامیر بصورت ناپیوسته و هم شیب و مرز بالایی آن با سازند آب تلخ بصورت پیوسته و هم شیب می باشد. ضخامت سازند آبدراز در این برش 216 متر اندازه گیری شده است. در این مطالعه تعداد 55 گونه از روزنبران شناور متعلق به 15 جنس در غالب 4 زیست زون مورد شناسایی قرار گرفت. بر اين اساس سازند آبدراز در برش قلعه زو در بردارنده محدوده latest Early Turonian-Late Santonian مي باشد. در این مطالعه چهار گونه روزنبران شناور Dicarinella bouldinensis (Pessagno 1967), Dicarinella takayanagii Hasegawa 1999, Marginotruncana desioi (Gandolfi 1955), Marginotruncana caronae Peryt 1980 برای اولین بار از ایران شناسایی و معرفی گردیده است. همچنین در این تحقیق شکل هندسی روزنبران شناور به همراه معادلات تعیین عمق دیرینه به منظور تعیین تغییرات سطح آب دریا مورد مطالعه قرار گرفت. در زير آشكوب‌های تورونين پیشین و مياني در اين برش بالا بودن ميزان فراواني گروه M1 و پايين بودن ميزان فراواني گروه M3 حاكي از پايين بودن سطح آب دريا در اين مقطع زماني است. در انتهاي آشكوب تورونين, ميزان فراواني گروه M3 به همراه %P نشان از بالا بودن سطح آب دريا دارد. در آشكوب‌های كنياسين و سانتونين گروه مورفوتايپي M1 غالب و گروه مورفوتايپي M3 داراي فراواني پايين مي باشد كه تمام موارد مذكور نشان از پايين بودن سطح آب دريا دارد. همچنين عمق ميانگين بدست آمده توسط معادله Depth = e (3.58718 + (0.03534 × %P)) براي برش مورد نظر برابر با مقدار عددي 146 متر و نشان از نهشت رسوبات این برش در یک محیط Outer Neritic مي باشد.

بررسي فوناي کنودونتي نهشته هاي دونين پسين-کربونيفر (مي مي¬سي¬سي¬پين-پنسيلوانين) سازند هاي بهرام، شيشتو و قلعه (سردر1) در برش انارک (کوهبند عبدالحسين) در شمال شرقي اصفهان، واقع در زون ايران مرکزي، منجر به شناسايي تعداد 67 گونه¬ از 18 جنس کنودونتي شد و بر همين اساس تعداد 22 زون زيستي کنودونتي تفکيک گرديد؛ که از اين تعداد 15 عدد مربوط به دونين پسين (1 زيست زون مربوط به فرازنين، 14 زيست زون مربوط به فامنين) و 7 زيست زون مربوط به کربنيفر (مي مي¬سي¬سي¬پين - پنسيلوانين) مي باشد. مرزهاي زيستي فرازنين / فامنين، دونين / کربونيفر، مي مي¬سي¬سي¬پين / پنسيلوانين بر همين اساس تشخيص داده شد. با بررسي¬هاي صحرايي در برش مذکور تعداد 5 واحد سنگ چينه¬اي تفکيک شد. انطباق منحني¬هاي تغييرات سطح آب بر اساس زيست رخساره¬هاي کنودونتي با منحني تغييرات سطح آب جهاني حاکي از تطابق نسبی در زمان¬هاي مذکور دارد که علت آن کم عمق بودن حوضه ايران مرکزي نسبت به حوضه اروپا و آمريکاست. عناصر کنودونتی در زيست زون های فرازنين تيره CAI=4 (11-a)، در فامنين رنگ روشن CAI= 1.5-2 (11-b,c) و در کربنيفر مجدداً رنگ تيره CAI= 5-5.5 (11-d,e) را نشان مي¬دهند که این تغییرات اندیس رنگ حاکی از بلوغ بافتی و احتمال حضور هیدروکربور در فامنین نسبت به فرازنین و کربنیفر می باشد.

سازند کزدمی بسن البین از دیدگاه زمین شناسی نفت یکی از سازند های مهم نفتی محسوب میگردد. زبانه های ماسه ای این سازند این سازند در شمال غرب خلیج فارس ادامه سازند های ماسه ای بورگان کویت، نهر عمر عراق و خفجی و صفا نیا در عربستان که از بزرگترین مخازن ماسه سنگی دنیا به حسب میاید. شیل های این سازند هم نقش سنگ منشا و پوش سنگ مهم مخازن نفت محسوب میگردد. با مروری مجدد به برسی این سازند در میادین شما ل خلیج فارس بسمت میادین نفتی کویت و عربستان نتایج با ارزش بدست امده است. این سازند بصورت غیر رسمی به سه ذون مخزنی بقرار زیر: ویا به بورگان پاینی، میانی، و بالایی، تقسیم میگرددC, B, A فرو افتادکی سریع سطح آب دریا در ابتدای البین ،شروع ته نشست رسوبات تخریبی سازند بورگان بروی سازند شعیبا ، مطالعات چینه شناسی سکانسی و تعیین و ابداع مدل های رسوبی در بهبود شناخت مجموعه های رخساره این سازند کمک شایانی مینماید. , مطالعات پتروگرافی نمایانگر وجود بورگان ماسه ای بالای 70% و فلدسپات کمتر از 5 % را گزارش میدهد. چهار نه تیپ کانی اتوژنیکی در این سازند قابل تشخی بوده، کوارتز، کلسیت ، کوارتز، سیدریت، پیریت، گلوکونیت همراه با چهار نوع کانی رسی. انالیز کانی های رسی مخزن نشانگر وجود کانی های کائولینیت، بمیزان فراوان ایلیت/ مونت موریلونیت بمیزان جزیی در مخزن میباشد. منشا رسوبات آواری در این سامانه دلتایی از سمت سپر عربستان به سمت ایران بوده است. این مسئله را مطالعات و بررسی های پتروفیزیکی انجام گرفته نشان میدهد که نوار جنوبی میدان (سپر عربستان) کیفیت مخزنی بالاتری نسبت به نوار شمالی (سپر ایران) داردو کیفت مخزن بورگان بسمت کویت و عربستان از کیفیت بسیار بالایی برخوردار میباشد.